Kompatybilność między typami Enneagramu

Badanie zgodności enneagramu wśród 457 małżeństw

Przygotowaliśmy poniższą tabelę na podstawie 457 małżeństw, w których partnerzy samodzielnie określili swój typ enneagramu.

Wartości zostały znormalizowane w taki sposób, aby każdy typ był reprezentowany w równej mierze (zgodnie z twierdzeniem matematycznym Sinkhorna). Dzięki temu możemy uzyskać pogląd na proporcje małżeństw zawieranych przez każdą z poszczególnych grup typów.

Na przykład, 14,15% typów 3 poślubiło typy 1.

Średnia powinna wynosić 10%. Jeśli więc jakaś kombinacja przekracza ten pułap, może to sugerować częstsze przyciąganie lub lepsze porozumienie między tymi dwoma typami. Widać, że kombinacje są dość rozproszone i żadna z nich nie przekracza 20,70%. Potwierdza to, że dla każdego typu istnieje wiele możliwych relacji. Niektóre połączenia występują jednak nieco częściej od pozostałych. Można z nich wysnuć elementy komplementarności, na przykład:

• Wiele typów 1 jest w parze z typami 7 (17,30%). Ta para świetnie się uzupełnia, gdyż typ 1 jest mocno zorientowany na porządek/organizację i wnosi stabilność do relacji, podczas gdy typ 7 pomaga mu odpuścić i dobrze się bawić. Typ 1 jest też często bardziej introwertyczny, a typ 7 pobudza jego życie towarzyskie.
• Wiele typów 2 jest w parze z typami 8 (20,7%). Ta para ma sporo cech komplementarnych, ponieważ typ 8 jest bardzo racjonalny i nastawiony na kontrolę/władzę. Lubi przewodzić. Natomiast typ 2 jest mocno połączony ze swoimi uczuciami i lubi wspierać oraz poświęcać się dla drugiej osoby. Typ 8 wnosi ład i logikę, a typ 2 – wsparcie i kontakt z emocjami.
• Znaczna część typów 3 jest w parze z typami 6 (17,94%). Ta relacja jest bardzo komplementarna, ponieważ typ 6 bywa częściej introwertyczny, podczas gdy typ 3 jest bardziej ekstrawertyczny. Typ 3 lubi przewodzić w związku i ma silne kompetencje relacyjne. Typ 6 ceni sobie rolę wsparcia, a także zyskuje poczucie bezpieczeństwa dzięki jego autorytetowi. Typ 3 jest bardzo ambitny, metodyczny i zorganizowany, a typ 6 dostarcza dodatkowych, pogłębionych analiz, pomagając mu doszlifować plany.
• Wiele typów 4 jest w parze z typami 8 (17,51%). Oba te typy mogą być bardzo intensywne emocjonalnie i mają silną więź. Typ 4 pomaga typowi 8 lepiej połączyć się z własnymi uczuciami, a typ 8 często wprowadza w czyn plany, dostarczając impuls do działania w związku. Oboje myślą niestandardowo („out of the box”) i bardzo cenią swoją wzajemną autentyczność.
• Wiele typów 5 jest w parze z typami 1 (17,17%). Oba typy są bardzo niezależne, samodzielne i często introwertyczne. To spokojna i intelektualna relacja. Wspierają się w swoich planach: typ 5 oferuje szersze spojrzenie, a typ 1 wnosi więcej porządku, dyscypliny i stabilności do ich relacji.
• Wiele typów 6 jest w parze z typami 9 (14,90%). Jest to dość komplementarna para. Obydwa typy bywają raczej introwertyczne, przy czym typ 9 wnosi dużo ukojenia i spokoju do relacji z typem 6 swoim naturalnym zachowaniem. Z kolei typ 6 zapewnia stabilność i porządek. Oboje cenią sobie bezpieczeństwo i stabilność, przez co dobrze się rozumieją.
• Duża część typów 7 jest w parze z typami 3 (17,53%). To para bardzo komplementarna. Typ 3 jest ambitny, metodyczny i zorganizowany, a typ 7 pomaga mu odpuścić i dobrze się bawić. Oba typy często są ekstrawertyczne, lubią aktywne życie towarzyskie i czerpią dużą przyjemność z wzajemnej relacji.
• Wiele typów 8 jest w parze z typami 9 (14,71%). Te dwa typy świetnie się uzupełniają. Typ 8 lubi przewodzić, a typ 9 odnajduje się w roli wsparcia. Typ 9 wnosi dużo łagodności i spokoju, a typ 8 zapewnia bodziec do działania. Oboje cenią ciszę i bezpieczeństwo, stając się dla siebie wzajemnie oparciem.
• Wiele typów 9 jest w parze z typami 3 (14,22%). Typ 3 jest bardzo ambitny i towarzyski, a typ 9 stanowi świetne wsparcie. Dodatkowo typ 3 ceni sobie tolerancję typu 9, przed którym może zdjąć „maski” i być sobą. Z kolei typ 9 z przyjemnością pozwala się ponieść licznym projektom typu 3. Oba te typy mogą się wzajemnie uzupełniać.

Kliknij tutaj, aby przejść do listy wszystkich par typów, zawierającej opis ich punktów przyciągania i potencjalnych wyzwań, z którymi mogą się zmierzyć.

Które typy enneagramu są najbardziej kompatybilne?

Wyniki badania wyraźnie pokazują, że niektóre pary enneagramowe występują częściej niż inne:

• Typy 1 często łączą się z typami 7 (17,30%), typami 5 (17,17%) lub typami 3 (14,15%).
• Typy 2 z typami 8 (20,7%), typami 5 (15,66%) oraz typami 4 (15,36%).
• Typy 3 z typami 6 (17,94%), typami 7 (17,53%) i typami 9 (14,15%).
• Typy 4 z typami 8 (17,51%) oraz typami 2 (15,36%).
• Typy 5 z typami 1 (17,17%), typami 7 (16,79%) i typami 2 (15,66%).
• Typy 6 z typami 3 (17,94%), typami 9 (14,90%) i typami 8 (14,53%).
• Typy 7 z typami 3 (17,53%), typami 1 (17,30%) oraz typami 5 (16,79%).
• Typy 8 z typami 2 (20,70%), typami 4 (17,51%), typami 9 (14,71%) i typami 6 (14,53%).
• Typy 9 z typami 6 (14,90%), typami 8 (14,71%) oraz typami 3 (14,22%).

Te wyższe częstotliwości mają swoje uzasadnienie, możesz tutaj sprawdzić listę wszystkich par oraz ich opis.

Nie są one jednak dominujące: żadna kombinacja nie przekracza 21% indywidualnie ani 70% przy zsumowaniu najczęstszych wariantów. Pozostawia to dużo miejsca na rzadsze kombinacje, które również mogą być zdrowe i komplementarne.

Czy istnieją typy enneagramu, które do siebie nie pasują?

Nie. Wszystkie typy enneagramu mogą być ze sobą kompatybilne. Niektóre konfiguracje są częstsze, prawdopodobnie dlatego, że ludzie często przyciągają do siebie przeciwne cechy – np. emocjonalność i racjonalność. Niektóre typy mają większe skupienie na emocjach lub na racjonalności, ale w każdym typie istnieją też osoby, które niekoniecznie podążają za głównymi tendencjami swojej grupy. Tutaj przeprowadziliśmy badanie korelacji MBTI / enneagramu, które pokazuje, że mimo silnych korelacji wciąż występuje wiele odcieni osobowości w obrębie jednego typu enneagramu.

Ponadto, jeden typ enneagramu określa tylko część osobowości człowieka. Ta część odnosi się do kompulsji, na którą dana osoba jest wrażliwa i ma skłonność do ulegania jej wpływowi. Misją enneagramu jest uświadomienie tego osobom zainteresowanym teorią, aby nie pozwalały kompulsji przejmować nad sobą kontroli, lecz rozwijały większe panowanie nad nią, a dzięki temu żyły w większej harmonii ze sobą. Enneagram jest zatem daleki od pełnego opisu osobowości danej osoby.

Następnie w omówionym wyżej badaniu małżeństw zauważono, że we wszystkich kombinacjach typów (z wyjątkiem dwóch typów 2 w parze: co prawdopodobnie wynika z niewystarczającej liczby przypadków w badaniu) występowały małżeństwa. Jeśli te małżeństwa się wydarzyły, to najpewniej zaszła poważna relacja oparta na wzajemnym, długoterminowym zaangażowaniu (w końcu ludzie zazwyczaj nie zawierają małżeństw bez głębszych powodów).

Jeśli weźmiemy przykład pary, gdzie oboje partnerzy to typy 2, ich rzadsze występowanie można wyjaśnić faktem, że kompulsja typu 2 wiąże się z unikaniem rozpoznawania własnych potrzeb i skupianiem się na potrzebach innych. Dwóm „dwójkom” może być trudno pozwolić drugiej osobie się sobą zaopiekować (podczas gdy sami uwielbiają się opiekować innymi). To utrudnia im zbliżenie się do siebie i może wyjaśniać niską częstotliwość zawierania takich małżeństw. Jednak gdyby dwie osoby typu 2 były „zdrowe psychicznie”, czyli nauczyły się większej harmonii ze sobą i rozpoznawania własnych potrzeb, mogłyby być bardziej otwarte na wzajemne wsparcie. W takiej sytuacji związek dwóch typów 2 jest zdecydowanie możliwy.

Zatem każda para dowolnych typów enneagramu może stworzyć udaną relację, zwłaszcza jeżeli partnerzy żyją w zgodzie ze sobą, mają większą samoświadomość i dbają zarówno o własny rozwój, jak i o harmonię w związku.

Czy planowane jest szersze badanie?

Tak, ponieważ 457 małżeństw to liczba znacząca, ale mogłaby być o wiele większa, gdybyśmy przeprowadzili badanie na jeszcze szerszą skalę, korzystając z liczby osób, które wypełniają nasz test. Dodatkowo moglibyśmy zapewnić jak najlepszą identyfikację typu enneagramu przy użyciu naszego wiarygodnego algorytmu. Dane obecnego badania pochodzą z zewnętrznego, słabo zidentyfikowanego źródła (przywoływanego na kilku blogach i forach, gdzie wiadomo tylko, że był jakiś sondaż, a uczestnicy sami określali swój typ enneagramu), a innych badań tego typu nie ma.

Jednak wyniki badania 457 małżeństw, wraz z unikatowym sposobem normalizacji (z zastosowaniem twierdzenia Sinkhorna), już teraz są spójne z naszymi teoriami na temat zgodności w obrębie enneagramu. Wcześniej przygotowaliśmy tę tabelę, i większość wyników pokrywa się z przewidywanymi przez teorię bardziej sprzyjającymi kombinacjami. Dzięki temu uznaliśmy to badanie za ciekawe, przynajmniej w charakterze orientacyjnym.

Oczywiście istnieją pary typów enneagramu, które pojawiają się częściej niż inne, ale najważniejsze jest pamiętać, że wszystkie kombinacje są możliwe. Trzeba też mieć świadomość, że osobowości nie da się zamknąć wyłącznie w jednym typie enneagramu, który opisuje tylko część nas samych. Co więcej, ta część potrafi się bardzo zmieniać w zależności od stopnia harmonii, jaki mamy sami ze sobą.

Rozpoczynamy właśnie przygotowania do szerzej zakrojonego badania w momencie publikacji tego artykułu (2024-12-23). Tabela ze statystykami może zostać w przyszłości zaktualizowana o wyniki naszej nowej analizy.